Een
oorwurm kent menigeen. Een figuurlijke oorwurm is een liedje dat je hoort en
dat daarna nog urenlang in jet hoofd blijft rondzweven. Zou ik de geur van een
stinkzwam kunnen omschrijven als neuswurm? Want de herinnering van deze geur
omzweeft me nog een tijdje.
De
stinkzwam heet officieel Phallus impudicus, wat betekent: schaamteloze p#nis (enig
zelfcensuur moet ik wel toepassen, want internet is preuts op dit gebied). Wie de
zwam ziet weet direct waarom hij zo wordt genoemd.
Ook zijn
Hollandse naam past goed bij deze paddenstoel: Stinkzwam. Hij stinkt naar
rottend aas. Een geur, die bij mij nog lang in mijn neus blijft hangen, is als
honing voor aasvliegen, die erop afkomen, zo verspreiden zij de sporen aan hun
poten.
De
stinkzwam wordt met nogal wat mythische verhalen omringd. Zo wordt het begin
van de zwam duivelsei genoemd; het is een bolvormig lichaam met een taai vel
met daarin dikke geelachtige laag. Het wordt ook wel heksenei genoemd en wordt
zelfs gegeten.
Bij ‘rijpheid’
schiet de paddenstoel, spreekwoordelijk, uit de grond omhoog met relatief grote
snelheid. Dit gebeurt meestal ’s nachts. Deze volgroeide vruchtlichamen worden
gebruikt worden om voor gemeenschappelijke nakomelingen van de duivel te zorgen.
Wat een schaamteloosheid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten