Vlaamse gaai in de tuin

Een Vlaamse gaai snoept van de nootjes. Sommige mensen hebben een hekel aan Vlaamse gaaien en andere kraaiensoorten, omdat ze weleens een kuikentje van andere vogels opeten. Maar ja, hoe moet een gaai anders aan z’n eten komen? Hij kan moeilijk even bij de slager binnen stappen en een onsje kipfilet kopen.

Sinterklaasweer

De herfst is nu echt wel op z’n eind. De meeste bladeren zijn van de bomen gevallen. Het is grijs en grauw buiten. De zon heeft zich al enkele dagen niet laten zien. Daardoor lijkt het de hele dag schemerig te zijn en is het al vroeg donker. Het is buiten koud. Waterkoud. Ik noem het Sinterklaasweer, want het doet me denken dat ik als kind in de kou stond te wachten totdat Sinterklaas met z’n pietengevolg voorbij zou komen.

Tijdens een wandeling naar de winkel zie ik een kinderparaplu verlaten liggen in een perkje. Was de paraplu niet meer nodig en daardoor vergeten? Of weggewaaid?

Kluifjeszwammen in de berm

Het zijn wat onooglijke paddenstoelen. Ze hebben geen mooie gave hoed, maar een raar gefrummelde hoed. Tussen de gele en bruine afgevallen bladeren vallen ze nauwelijks op. Maar als je er eentje ontdekt, zie je er meerdere.

Het Zuiderpark laat zich nog eenmaal dit jaar zijn schoonheid zien. De eikenbladeren kleuren geel bronsachtig als de late novemberzon erop schijnt. 

Herfst in het IJsselmondsepark

Afgevallen bladeren knerpen onder mijn schoenen. Een roodborstje fluit voorzichtig een liedje met kort strofen. Hoog in de bomen tjiepen staartmeesjes. De bomen die nog niet kaal zijn, toveren een mozaïek aan herfstkleuren in het park.

Sommige paddenstoelen vallen op door hun grootte, andere moeten tussen het gras en de gevallen bladeren gezocht worden.

Paddenstoelen spotten

Al enkele paddenstoelen gespot tijdens een kort ommetje in het Smeetslandsedijkparkje.

Rotterdam-zuid is prachtig

Zo maar een plekje in Rotterdam-zuid, onder de rook van het Feyenoord-stadion:

Stukje wilde natuur Rotterdam

Het eiland van Brienenoord is een stukje wilde natuur temidden van de hectische stad Rotterdam:

Boom imiteert poedel

Het lijkt wel alsof deze boom een poedel wil zijn:

Zweefvlieg in tuin

Op de bloem van de witte Japanse anemoon is een zweefvlieg geland. Hij voelt zich veilig door zijn geel-zwarte tekening alsof hij een wesp. Het precies op naam brengen lukt me niet zo; dit soort zweefvliegen lijken wel erg op elkaar. Het meeste lijkt het op de Pyjamazweefvlieg.

Een verdwaalde orchidee

Eén orchidee bloeit in het achterpad. Het lijkt ietwat verdwaald.

Het blijkt een Brede wespenorchis te zijn. In tegenstelling tot andere orchideeën is deze niet zo kieskeurig, gezien het feit dat hij zomaar staat te schitteren in het kale achterpad.

Buiten de prijzen?

De jaarlijkse tuinenkeuring is vorige week geweest. Ik zal waarschijnlijk niet in de prijzen vallen. Zoals bijna elk jaar. Mijn tuin is behoorlijk over zijn hoogtepunt heen en de nazomerbloemen moeten nog komen. Zo is het Vingerhoedskruid met zijn mooie roze bloemen uitgebloeid. Ook de campanula, die mijn tuin in een blauwe gloed zette, is ook voorbij. Voorzichtig begint de stokroos te bloeien, maar het compenseert niet het verlies van de uitgebloeide planten. Door het warme weer van de afgelopen weken en de regen die daarop volgde, schoot het gras omhoog en is de heg uit z’n voegen gegroeid. Tijd om te nog voor het keuren te snoeien had ik niet.

Gelukkig maakt een nachtuiltje, dat op mijn raam rust, weer veel goed. Als zo’n beestje mijn tuin fijn vindt, heb ik mijn ‘prijsje' al gewonnen.

Bezoek van Libel op knie

Terwijl ik foto’s buiten zit te bekijken op mijn camera, landt er een grote libel op mijn knie. Direct een foto gemaakt. Maar zo snel en onvoorbereid, levert niet zo’n goede foto op.

Voordat ik een volgende foto wil maken, vliegt’ie weg. Ik wacht of de libel opnieuw wil plaatsnemen op mijn knie.‘Nee, niet op mij hoofd!’,  zeg ik tegen hem, als ik de vleugelslagen om mijn hoofd voel. Wat een suizend geluid!.
Weg is’ie.

Watervogels spotten Esscheplaat Strijensas

Net even ten westen van Strijensas ligt de Esscheplaat, onderdeel van het natuurgebied Oeverlanden Hollands Diep. Een zoetwatergetijdengebied met geulen en kreken, waar watervogels zich op hun gemak voelen:

 

Het vuurtorentje nabij de jachthaven van Strijensas wordt Lichtopstand genoemd.

Het is van 1883 en is nu een rijksmonument.

Hooglanders terug op ’t Eiland

Met wat geloei verwelkomen de Hooglanders elkaar.

Het is vrijdag 9 mei en de Schotse Hooglanders keerden weer terug op het eiland Van Brienenoord.

 

Als drie van de runderen al op het eiland zijn, arriveert de vierde, Britta genaamd.

De oudere, Banarach (die door bezoekers de Telefoniste genoemd vanwege het feit dat haar ene hoorn naar voren wijst) is er niet bij.

Britta begroet de anderen met geloei; haar dochter Benthe, de bruine koe Eva en haar kleintje. Vervolgens scharrelen ze weer als vanouds over het eiland:

Stil bij Blauweregen

De Blauweregen hangt als een geurende, lichtpaarse wolk boven mijn schuur. Iets vroeger deze lente door de zachte winter.

Maar wat is het stil! Voorgaande jaren zoemden bijen en hommels van bloem tot bloem en dit jaar niet. Aan de bloemen ligt het niet, ze geuren heerlijk zoetig. De Blauweregen heeft voor zijn voortplanting geen insecten nodig, maar de insecten wel de nectar van de Blauweregen.

Het valt me dit jaar wel op dat het stil is in mijn tuin; af en toe een verdwaalde hommel of bij. En soms een wolzwevertje.

Wolzwevertje warmt zich op

Twee wolzwevertjes zitten tegen de schutting in de vroege lentezon; ze warmen zich op alvorens ze van bloem tot bloem op zoek gaan naar lekkere nectar. Ze halen dat als een mini-kolibrietje al vliegend met hun lange snuit uit de bloem. Pinksterbloemen zijn nu erg geliefd.

Door hun beharing hebben ze een ‘wollig’ uiterlijk. Voor mensen zijn ze ongevaarlijk. Als larve leeft hij van de larven van solitaire bijen en wespen in ondergrondse nesten.

Bloesem in de wijk

Half maart begon de bloesem in de wijk te bloeien. Eerst de roze-witte Magnolia.

Daarna de donkerroze magnolia en de witte ster-magnolia:

En dan spetterend in diverse kleuren, de Japanse sierkers (Prunus).

 

Onverwoestbare Paardenstaart

Legoplantjes noem ik ze, doordat ze makkelijk uit elkaar in kleine stukjes zijn te halen. Alleen terug in elkaar zetten, gaat niet meer. Ze heten officieel Paardenstaarten. Het zijn hele oude plantensoorten. Hun glorietijd was in het carboon, nog voor de komst van de dino’s. Sommige soorten konden wel twintig meter hoog worden.

De planten die ik ontdek langs de kant van de weg, zijn niet groter dan 50 cm. Het is de Heermoes, die begin lente verschijnt met bleekroze sporenaren, zonder bladgroen. Ze zijn goed bestand tegen veel chemicaliën en komen voor langs onder andere wegranden en spoorwegemplacementen. Het is een onverwoestbaar plantje, dat moeilijk uit een tuin valt schoffelen.

Zijn volksnaam is Roobol, dat ruw onkruid betekent. Wordt ook wel Akkerpaardenstaart genoemd of Unjer, dat duivel betekent.

Er zijn wereldwijd nu nog 16 soorten Paardenstaarten bekend, waarvan acht in Nederland, waaronder ook Lidrus, Holpijp, bos-, reuzen- en bonte Paardenstaart.

Houtduif in dubio

Een dikke houtduif landt op het voederhuisje. Hij is te groot om direct erin te vliegen, daarom zit hij er bovenop en kijkt hoe hij het beste bij het lekkere eten kan komen. Hij hipt van de ene kant naar de andere kant; kijkt en dubt. Dan gaat hij op de schuine rand zitten, maar glijdt langzaam naar beneden. Terug weer bovenop. Hij blijft wikken en wegen, hoe hij er in moet komen. En dan ineens waagt’ie de sprong en zit in het huisje, hij pas er net in. Nu kan hij smullen van het vogelvoer.

Voorjaarsbeelden

Er was geen winter dit jaar. De herfst van 2013 schoof langzaam naar de lente in 2014. Eén nachtje in februari met lichte nachtvorst verraste me zo, dat ik bijna onderuit gleed op een glad stukje wegdek.

Na enkele heerlijke zonnige dagen, knalt het voorjaar overal eruit.

Hieronder: Maarts viooltje, wilgenkatjes, sleedoorn en elfenbankje.

Bijtjes weten bloempjes te vinden

Eind februari 2014, het voorjaar is dit jaar vroeg begonnen, temperatuur loopt soms op tot 12°. Volop schitteren de sneeuwklokjes in de tuinen. Krokussen bloeien al in de middenberm van de Groenezoom. Bijtjes komen op de zoete geur af van de tuiltjes van de sneeuwbal. Ze smullen van de honing.

 

 

Een vroege hommel raakt geel bepoederd door het stuifmeel van een krokus. 

Het is een boomhommel:
wit kontje en een bruin bovenlijfje.

 

Voorzichtig steken de kopjes van de narcissen omhoog, genietend van de lentezon. En ik geniet mee.

Volop voorjaar

Het zijn maar gewone foto’s. Toch tonen ze zo het voorjaar: 

Krokusjes

Sneeuwklokjes, krokusjes en akonietjes bij elkaar

 

Klein Hoefblad

Sneeuwklokjesjaar

Het jaar 2014 blijkt een goed Sneeuwklokjesjaar te zijn.
Hier staat een hele tuin vol:

 

Van bovenaf gezien zijn het bijzonder aardige bloemetjes: 

Fluitenkruid in februari

Wat zag ik daar bloeien? Fluitenkruid? Jawel, maar is wel heel vroeg in het jaar. Is het een extra warm en zonnig plekje? Nou, nee. De winter is gewoon erg zacht dit jaar.

 

Invasie van Tortelduiven

In een Vreewijktuin staat een voederhuisje. Waarschijnlijk is het voer zo lekker voor Turkse Tortels, want er komen flink wat tortels op af. Een aantal zit te wachten in een nabijstaande boompje tot het moment dat ze ook een graantje mee kunnen pikken.

Vechten om pindapot

Een gekrakeel in de tuin! Vogels hebben de pindapot ontdekt en er wordt wat afgevochten om een hap uit de pot te kunnen nemen.

Spreeuwen zijn heer en meester. Ze jagen andere vogels weg. Meesjes gaan verschrikt weg, ze gaan ergens anders hun maaltje bij elkaar scharrelen. Een merel laat zich niet zo gemakkelijk wegjagen. Hij blijft op een afstandje kijken. En als twee spreeuwen zo vechten oom een plek dat de pot onbeheerd is dan is hij ‘de derde’ die een hapje kan nemen.

Terwijl de spreeuw een andere wegjaagt, probeert de merel een hapje te bemachtigen

Oranje kleurige Fluweelpootjes

Op een druilerige middag staan enkele oranje paddenstoelen in groepjes bij elkaar. Het zijn Fluweelpootjes, genoemd naar de steeltjes die fluweelachtig behaard zijn.

Het is niet ongewoon in deze tijd van het jaar; ze groeien van september tot maart. Bij een vorstperiode stoppen ze even, maar zodra de temperatuur boven het vriespunt komt, verschijnen ze weer.

Collage van Fluweelpootjes

Het Fluweelpootje schijnt heel smakelijk te zijn om te eten. Maar deze zou ik niet proberen; het is een echte uitlaatplek voor honden. Het is al oppassen om niet op de drollen te stappen tijdens het fotograferen.

Spinozapark, recht-toe-recht-aan Designpark

Het Spinozapark is de afgelopen jaren opgeknapt. Het is een heuse Designpark geworden. Die mooie rozige winterstruik blijkt één van de troeven te zijn om het park er in de winter ook nog een beetje aantrekkelijk uit te laten zien.
Of ik zo’n aangeharkte park nu zo mooi vind? Alles is even recht en gekortwiekt. Er valt niks meer te grasduinen en te ontdekken. Waar zijn de spannende hoekjes gebleven?

Narcisjes in pot, voorjaar in huis

Hoe kan ik het beste narcisjes in een pot vastleggen op een foto. In een stilleven, natuurlijk. Maar hoe? Een klassiek opstelling met enkele andere voorwerpen lijkt me wel geschikt.
Dus pak ik pak een mooie, slanke fles. En een beker met delftsblauwe print, waarop afbeeldingen staan van Hollandse bloembollen. Dan netjes, naar eigen smaak, arrangeren.
En voilá: een klassiek stilleven met narcisjes is ontstaan; voorjaar in huis.

Varkenoordsepark op een zonnige winter-zondag

Tegen alle weersverwachtingen in was afgelopen zondag een lekkere zonnige dag. Een wandeling in de buurt levert enkele gewone foto’s op van het Varkenoordsepark.
Hoewel: gewoon? De januarizon verspreidt een mooi subtiel licht over het stadslandschap. Bij thuiskomst ontdek ik dat dit mooie licht de ‘gewone’ foto iets bijzonders heeft gegeven.

Vreewijk in januari

Zomaar een foto van de Lede in Vreewijk. Lekker groen nog alles en dat in januari!

Voorjaar met de Sneeuwbal

Net als vorig jaar begint dit nieuwe jaar met lenteachtige verschijnselen: de temperatuur ligt rond de 10 graden; gefluit van vogels klinkt alom; sneeuwklokjes beginnen te bloeien; katjes van de hazelaar en als hangen opvallend in de wind te bungelen.

 

In het parkje zie ik een struik met rozige bloempjes. Is deze struik aan de vroege kant door het zachte weer of is het gebruikelijk dat de struik in de winter bloeit, zoals de winterjasmijn. Het blijkt een Sneeuwbalsoort, een Viburnum.

Begin jaar 2014

De drukke feestdagen zijn bijna voorbij. Nog enkele nieuwjaarsrecepties en dan verder met het dagelijkse leven. Goede voornemens? Ja, om geen goede-voornemens te hebben.

Van de week bescheen de zon een berk zo mooi, dat het een foto waard was: