Goede voornemens

Wat neem ik mij voor om vanaf maandag mijn leven te verbeteren?
Traditiegetrouw is 1 januari de dag om te beginnen met Goede-voornemens. De meest Goede-voornemen is stoppen met roken en/of drinken. Maar ja, wie begint daar echt mee? En wie houdt dat enkele dagen, weken of maanden vol?

Er zijn zo’n 66 dagen nodig om een routine te veranderen; dat is meer dan twee maanden!

 

Mijn Goede-voornemens zijn simpeler: minder tussendoortjes snoepen en meer genieten van het leven. Maar zo te zien lijken deze twee zaken elkaar tegen te spreken; hoe kan ik meer genieten als ik niet lekker kan snoepen?

Laat mijn goede voornemen voor het volgend jaar dit zijn: geen Goede-voornemens hebben, dan kan het ook niet tegenvallen.

Mijn 5 favoriete vogels tijdens de kerst

Kerst is voorbij en de rust keert weer terug in huis. Ondanks het donkere, sombere weer kwamen vogels in de tuin. Ze zijn de favoriete vogels geworden.

1. Het roodborstje

Ik hoor hem al in de verte fluiten, zelfs in de vroege ochtend als het nog donker is. Overdag scharrelt hij onopvallend tussen de planten rond.

2. Kool- en pimpelmees

Eigenlijk zijn dat er twee, maar dat mag de pret niet drukken. Ze komen altijd in kleine groepjes rondscharrelen tussen de planten en in de struiken. Hun twee-tonig liedje hoor ik de laatste dagen steeds vaker.

3. Huismussen

In een grote groep komen ze kwetterend aanvliegen en blijven in de boom zitten tjilpen. En dan ineens vliegen ze met z’n allen weg, op naar de volgende boom of hoge struik.

4. Turkse tortel

Meestal met z’n tweetjes, die de grond af speuren naar gevallen zaadjes.

5. Vink

Soms onopvallend tussen de mussen en mezen, maar af en toe scharrelend op de grond. Helaas zijn er te weinig van.

Met zulke vogels in de tuin hoef ik niet te mopperen op het sombere weer.

Donkere dagen voor Kerst

Deze maand december is een van de donkerste maanden te zijn geweest. Het aantal zonuren was ver onder het gemiddelde. Dat weerhoudt vogels niet om zich te laten horen. Natuurlijk zijn er de halsbandparkieten die luidruchtig door de lucht vliegen. Maar vanochtend, toen het nog donker was, floot een roodborstje zijn liedje. Koolmezen zijn ook al met hun tweetonig gezang begonnen en musjes zitten kneuterig met elkaar te tjilpen.

Van de week een kerstmarkt bezocht om in de kerststemming te komen. Leuke kraampjes met leuke kerstspulletjes. Bij een aantal kerstfrutsels dacht ik: dat kan ik ook maken. En dat heb ik dus gedaan: een kerstmannetje en een sneeuwpop kaars. Leuk als kerstgeschenk. Aangestoken brengen ze wat licht tijdens deze donkere dagen voor Kerst.

De kust in de winter

‘Baf’, daar ging ik onderuit met mijn fiets op een verraderlijk glad stuk fietspad. Een stukje ijsbaan, waar menig ijsmeester jaloers op kon zijn. Oppassen geblazen, de winter is nog lang niet gedaan.

 

Langs de kust is het weer wat milder. Er staat een koude wind vanuit zee, maar als de zon even door de wolken piept, is het wel lekker.

 

Het wordt uitwaaien op het strand. Ik bewonder de schelpen die als een abstract kunstwerkje over het strand neer lijken te zijn gedrapeerd.

 

En als ‘kers op de (zand)taart’ zitten enkele drieteenstrandlopertjes bij de branding.

Winter bij de kust is zo gek nog niet.

Plezier met kerststukjes maken

Nog een manier om in de kerststemming te komen: kerststukjes maken.

Elk jaar komen de vrijwilligers van de educatieve tuin De Enk bijeen om gezamenlijk kerststukjes te maken. Gezellig kletsen over het afgelopen jaar en snoepen van lekkere kerstkransjes en kerststol. Erna wordt er geborreld en dan komen de verhalen echt goed op gang.

Met een prachtig kerststukje gaan we naar huis om daar de tafel op te fleuren. Leuk voor de wat oudere vrijwilligers, want die hebben meestal geen zin meer om een hele kerstboom op te zetten.

5 manieren om in Kerststemming te komen

Sinterklaas is voorbij; eindelijk geen Zwarte Pietendiscussie? Of krijgen we nu bezwaren van de dierenbescherming over vliegende elanden?

Hoe komen we dit jaar in een kerststemming?

 

1. Kerstboom optuigen

Het lijkt alsof het elk jaar de Kerst steeds vroeger begint. Nog nauwelijks bekomen van de herfst en vallende bladeren, komt in rap tempo Sinterklaas voorbij en daarna de vraag wat te doen met Kerst. Een klein kunstboompje of het kerstboompje van vorig die het hele jaar in de tuin zijn best heeft gedaan. Als eenmaal de boom staat met lichtjes, dan voel het toch wel Kerstachtig. 

2. Kerstliedjes opzetten

Tijdens het optuigen van de kerstboom stem ik af op Sky-radio. Daar zijn kerstliedjes te horen. Hoe oubolliger, hoe leuker. Heerlijk meezingen met George Michael’s Last Christmas.

 

3. Kerstkaarten schrijven

Schrijven van kerstkaarten is niet mijn sterkste punt. Voor naaste familie probeer ik eigengemaakte kaarten te ontwerpen en te maken. Samen met het meezingen van kerstliedjes, kom ik zo langzamerhand in de kerststemming.

 

4. Kaarsen maken

Al enkele jaren maak ik kaarsen van restjes kaarsvet. Een leuke en productieve hobby.

 

5. Sneeuw !

Mijn ideale kerstmis moet eruit zien als een Kerstfoto: op de eerste kerstdag opstaan en verrast worden door een witte wereld. De tweede kerstdag mag ook nog wit zijn, maar daarna mag het warm water regenen.

Dit jaar kwam die witte wereld twee weken te vroeg. Het levert wel mooie plaatjes op: 

En we noemen haar…

Zou er op zo’n saaie decembermiddag nog wat te beleven vallen in de natuur? Als de zon tussen de grijsgrauwe dagen zich even laat zien, doen we een rondje Brienenoordeiland.

Paddenstoelentijd is weliswaar voorbij, maar toch nog enkele soorten kunnen ontdekken. Kleine, sierlijke klokvormige hoedjes van de mycena en donker gekleurde stuifzwammen; beide op omgevallen boomstammen. 

 

Niet alles is al kaal. Er blijkt nog voldoende eten te zijn voor de Schotse Hooglanders die hier het onkruid klein moeten houden. Eén Hooglander heeft een kalfje, dat vrolijk met haar mee huppelt. Het kalfje blijkt enkele dagen geleden geboren te zijn.

 

Er wordt een prijsvraag uitgeschreven door beheerder Zuid-Hollands landschap, om een naam te verzinnen, beginnend met een B. Ik stel voor: Bieke, dat vind ik een mooie naam, maar of dit wordt gekozen? 

5 december, pakjesavond

 t Heerlijk avondje is gekomen,

Het avondje van Sinterklaas.

Vol verwachting klopt ons hart…

 

Een oud Sinterklaasliedje. Als kind vroeg ik me af hoe de Sint met de Pieten over de daken moest lopen en dat op een paard!

Maar ik herinner me ook die grote maan die door de bomen scheen.

 

Afgelopen weekend was de maan op zijn grootst: volle maan, tevens een Supermaan. De maan staat dan het dichtst bij de aarde, daardoor lijkt de maan groter. Helaas was het bewolkt en pas gisteravond scheen de maan tussen de wolken én de bomen door.

Hopelijk is het vanavond ook onbewolkt, zodat Sinterklaas, de Pieten en het paard goed kunnen zien waar zij moeten lopen over de daken en in welke schoorsteen de pakjes moeten komen ...

Winters weer

Weerman Ed voorspelde mooi weer; het zou een zonnige winterdag worden. Ideaal om de nieuwe 400 mm lens van partner uit te proberen met het schieten van vogels. Helaas bleek het meer Sinterklaasweer te zijn; guur en bewolkt.

Vogels dobberen er genoeg op het water; wilde eenden, meerkoeten, kuifeenden en smienten. Nee, met mijn 300 mm lens veel te ver weg, het blijven hompjes in het water.

De hooglanders die hier loslopen, zijn makkelijker te fotograferen; beeldvullend.

 

Ook een nijlgans en een muskuseend zijn minder schuw.

 

Toch geeft dit winterse weer mooie sfeervolle plaatjes: 

Sinterklaasweer

Als het de hele dag bewolkt is, geen regen maar tegen het druilerige aan en waterkoud, dan is het Sinterklaasweer. Al om vier uur moet het licht aan binnenshuis en de kachel op standje ‘lekker warm’.

 

Spanning van Sinterklaas is voelbaar en zelfs de volwassen zijn zichtbaar in de media opgewonden over de Sint en zijn Zwarte Pieten.

Waarom de Goedheiligman in de winter naar Nederland komt, heeft me als kind verbaasd. Kom in de zomer, als er in Spanje een hittegolf is. Maar ja, zijn verjaardag is 6 december, dus traditiegetrouw wordt dit de avond daarvoor gevierd.

Maar ach, de magie van Sinterklaas gaat verloren in de strijd over Zwarte Piet (een volwassen strijd gevoerd over de hoofden van kinderen; ze zouden zich moeten schamen!) 

Boswachterij Dorst

Onze wandeling begint bij het parkeerterreintje langs de Ketenbaan. In de bosjes achter het speelveld staan prachtige paddenstoelen. Alleen de rondhangende (oudere) mannen geven me een ongemakkelijk gevoel.

 

Boswachterij Dorst net voorbij Oosterwijk is een gevarieerd bosgebied. Op sommige delen staan bomen netjes in het gelid, maar gaandeweg wordt het wat wilder.

Aan het einde van het pad komen we uit bij een zandverstuiving met enkele vennetjes. Deze vennen zijn ontstaan door de activiteiten van de voormalige steenfabriek "De Vijf Eiken", die zich in Rijen bevond.

De zandverstuiving is een restant van de heide. Het gebied is in de 19e eeuw op heidegebied aangeplant met dennen en eikenhakhoutwallen. De aanplanting moest het oprukkende zand tegen houden.

Nu in de herfst zijn de bladeren op zijn mooist en staan diverse paddenstoelen te schitteren.

Herfst Esscheplaat

‘Er zijn vandaag geen bijzondere vogels te zien’,  zegt een man die ons ziet sjouwen met statief en telescoop.

Ach, wat zou het. Het weer is mooi: zonnetje en geen wind. Herfst kleurt de bomen en struiken met felgele en rode kleuren. Ongetwijfeld zullen er enkele paddenstoelen te bewonderen zijn.

En toch…

Vanaf het uitzichtpunt van de Motte zien we tussen de wilde en krakeenden enkele watervogels, die we niet zo snel kunnen thuisbrengen. Sierlijke vogels met een slanke witte nek; inzoemend kunnen we ze identificeren: pijlstaarten. Toch wel zeer bijzonder!

 

Op de terugweg worden we gadegeslagen door de Hooglanders. Nee, die meneer had ongelijk; er is genoeg te ontdekken, zelfs bijzondere vogels. 

Zieke zeehonden bij ‘A Seal’ Stellendam

Op bezoek bij zieke zeehondjes die worden opgevangen en verzorgd in het zeehondencentrum ‘A Seal’. Het zijn meestal jonge zeehondenpups die hun moeder zijn kwijtgeraakt of zeehonden die gewond of ziek zijn.

Wanneer de zeehonden weer helemaal gezond zijn en in staat om in het wild te kunnen overleven, worden ze weer vrijgelaten. In het buitenbad kunnen ze oefenen:

 

Vanaf het centrum goed uitzicht over het Haringvliet, waar duizenden meerkoeten op het water dobberden en enkele futen en zelfs zaagbekken.

 

Ten noordwesten van de dam ligt het natuurgebied Quackjeswater. Nu geen lepelaars meer, maar wel aalscholvers. Volop paddenstoelen en nog late libellen.

Vogels spotten langs de kust

‘Even kijken of er wat te eten valt te halen’, zie je de twee ooievaars denken als we arriveren op de camping. Nee, we hebben geen lekkere hapjes voor ze en op hoge poten stappen ze weg.

Het zijn zo de natuurpareltjes die we tegen komen tijdens een lang weekend kamperen.

Zo ook de vogels langs de kustlijn: steenlopers en andere plevieren.

 

Als het eb is, zie ik dat de palen geheel begroeid zijn met zeepokken. Een surrealistisch gezicht.

 

En dan die rare, roodachtige zon op dinsdag 17 oktober. Het maakt dat de herfstkleuren nog feller lijken. Deze eikenbladeren zijn van nature al rood, maar door die zon nog intenser.

Grevelingenmeer en Slikken van Flakkee

Het Grevelingenmeer is de grootste zoutwatermeer van Europa, weliswaar kunstmatig ontstaan door de Deltawerken. Het meer is ideaal voor flamingo’s, die hier in grote getalen overwinteren nabij Battenoord. In de zomer zoeken ze hun heil elders. Toch ontdekten we nog twee achtergebleven flamingo’s in het water bij Koudenhoek.

Slikken van Flakkee

‘Mooi is het geworden’, verzuchten enkele bezoekers het gebied Slikken van Flakkee. Eilandbewoners weten nog hoe het was met kale landbouwgrond. Ouderen kunnen de watersnoodramp van 1953 levendig herinneren. De grote, hoge dijk achter ons moet het eiland voor zo’n ramp in de toekomst behoeden.

Er staat een frisse wind, ideaal om te zeilen en dat doen velen te zien aan de zeilboten op het water. Vogels staan wat te suffen op een zandbank vlakbij het water. De meeste zullen wel aan het ruien zijn.

 

Knoppergal op eikel

Op de grond vind ik eikels. Niet zo bijzonder, maar deze eikel heeft een rare vergroeisel. Het is een Knoppergal, dat wordt veroorzaakt door een galwespje (Andricus quercuscalicis). Het legt met een lange legboor eitjes in de eikel, waardoor zo’n gal ontstaat. De larve kan hierin dan groeien. Na verpopping kruipt er een wespje uit.

Het bijzondere van deze gelwespen is dat zij per jaar in twee generaties voorkomen. De eerste generatie heeft mannetjes en vrouwtjes en de tweede generatie alleen vrouwtjes, die zelfs een ander uiterlijk hebben.

Ook merkwaardig is dat andere wespjes kunnen parasiteren in de gallen of zelfs de larven. En op hun beurt kunnen zij weer parasieten hebben.

 

Nog een fraaie verschijning in de tuin: de Bruinrode Heidelibel.

Slikken van Flakkee, inspiratie voor kunst

De Slikken van Flakkee ligt vlakbij Melissant op Goeree-Overflakkee en is een uurtje rijden van huis. Vanaf de parkeerplaats is er een wijds uitzicht over de slikken.

Het inspireert tot het maken van enkele schetsen. Als ik hiermee bezig ben, hoor ik in de verte het ‘rôt-rôt’ geluid van tal van ganzen. Muggen dansen in de winterzon.

 

Halverwege het gebied is er een uitzichtpunt over een meertje, waar tal van watervogels soezelen in het water of op de kleine eilandjes. Naast de gebruikelijke meerkoeten, aalscholvers en scholeksters zijn er wintertalingen, smienten, kievieten, kuifeenden te spotten.

 

De Slikken van Flakkee bestond voor de afsluiting van de Grevelingen uit een smalle strook land met slikken- en schorren, onder invloed van eb en vloed. Na de afsluiting zijn de slikken permanent boven water komen liggen. En is nu een prachtig natuurgebied.

 

Terwijl de zon in een rode gloed achter de horizon wegzakt, gaan we op weg naar huis; de schetsen uitwerken.