Maandagavond
en -nacht zou de maan een stuk dichter bij de aarde staan dan gewoonlijk. De maan
lijkt dan ook groter: een supermaan wordt het genoemd. Maar ja, dan moet het
weer ook meewerken.
De herfst
is nu definitief in het land met donker weer, regenachtig en vroeg het licht
aan. Gelukkig is het vandaag niet koud in tegenstelling tot gisteren; toen was
het mistig en net boven het vriespunt.
Een rondje
door het park levert toch nog mooie plaatjes.
In de tuin
schieten de paddenstoeltjes spreekwoordelijk de grond uit:
Buiten hoor
ik de musjes tjilpen; wat een heerlijk geluid! Maar ook wat gekwetter van
meesjes.
Doordat het
’s ochtends vroeg nog donker is, lijkt de nacht langer. Het zou vannacht de grootste maan zijn, maar
de hele nacht (en nu overdag) is het bewolkt geweest. Nee, geen supermaan voor
ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten