Laatste herfstkleuren Zuiderpark

Ondanks het druilerige weer is het nog kleurrijk in het Zuiderpark. De bronskleurige bladeren van de beuken langs de Oldegaarde vallen nu extra op door de zwarte stammen. Een stemmig plaatje.

 

Krijsende kokmeeuwen

‘Hé, hou op!’, riep een meisje naar de kokmeeuwen.

‘Alleen de eendjes mogen mijn brood eten.’

Het meisje probeerde vanaf het bruggetjes over de Langegeer de eenden in de sloot te voeren.

Een hele grote troep meeuwen had dat in de gaten en de meeuwen probeerden er een graantje van mee te pikken. Sommige vingen de stukjes brood in de lucht. Het enkele stukje brood dat in het water terecht kwam, werd door andere meeuwen voor de neus/snavel van de eenden weggekaapt. Het was een gekrakeel van jewelste met ruziënde en scheldende vogels.

Toen het brood op was, keerde de rust enigszins terug en gingen de meeuwen op een rijtje op de brugleuning zitten. In afwachting van de volgende (feest)maal?

Fleurig, nieuw bloemenwinkeltje aan Groenezoom

Er is een nieuw bloemenwinkeltje bijgekomen in Vreewijk.

In het winkeltje aan de Groenezoom waar voorheen een dierenwinkel zat, is nu een bloemenshop gevestigd. Afgelopen woensdag  was de opening. Voor de winkel staan fleurige en kleurige planten en bloemen uitgestald.

Cottagewoningen Vreewijk

Elk jaar in de herfst staat een kleine Japanse Esdoorn knalrood te spetteren. Het vormt een kleurrijk contrast met de witte luiken van de huizen op erachter.

 

De huizen zijn bijzonder voor Tuindorp Vreewijk; ze zijn in cottagestijl gebouwd. En destijds bestemd voor de wat beter gesitueerden in de wijk.

Half november en nog steeds herfst

‘De winter is al begonnen’, schettert een reclame boodschap over de radio. Hoe komen ze daar nou bij? Vraag ik me af terwijl ik naar buiten kijk. Het is nog erg groen in de tuin. De Blauwe regen zit nog volop in’t blad. De lijsterbes begint een beetje gelig te kleuren.

En de rest? Het is nog volop herfst. Het is weliswaar een stuk frisser, tijd voor handschoenen, maar echt winterskoud is het (gelukkig) nog niet. Goudsbloemen, rozen en de fuchsia bloeien nog. Laat de winter maar even wachten.

Plukje Fazantenveertjes

Een plukje veertjes in het gras. Aan de kleur te zien van een fazant, die hier leeft. Is hij aangevallen? Of mot gehad met een rivaal?

Soms is een fazant te zien. Veel vaker is hij te horen aan z’n ‘geklok’. Het vrouwtje en de kleintjes hebben schutkleuren. Heel af en toe toch te zien als ze scharrelen tussen de lage begroeiing.

Paddenstoel op boom: Het begin van het einde…

Aan de voet van een Robinia-boom (ook wel Acacia genoemd) groeien nu paddenstoelen. Vorig jaar herfst waren het slechts twee, maar het zijn er nu meer. Onder de paraplu heb ik ze toen geprobeerd te fotograferen. Ditmaal heb ik meer geluk; het is droog en voldoende licht.

De grote paddenstoel die het meeste opvalt, heeft zo’n tien centimeter grote, grijsbruine hoed met scheuren erin. Hij heeft een bruinige steel en een duidelijke manchet. Het heeft iets weg van een honingzwam, die groeit ook aan de stam. Honingzwammen groeien in bundels, dus ik twijfel welke soort paddenstoel het is. Zeker weet ik wel dat het voor de boom het begin van het einde zal worden. De vraag is hoe lang de boom het zal volhouden met zo’n parasiet. Hopelijk nog lang.

Lede in herfsttinten

Het water van de Lede weerspiegelt de herfstkleuren van de bomen, die langs de sloot en de straat staan. Een mooi stukje Vreewijk:

Vlaamse Gaai snoept van pinda’s

Om vogels te lokken, probeer ik een zo vogelvriendelijke tuin te hebben. Ik verwen ze met tal van lekkerheden: zaad, pinda’s, broodkruimels. Op het zaad en broodkruimels komen houtduiven af. En ook de laatste tijd vinken en heggenmusjes. Pinda’s zijn geliefd door mezen en Vlaamse Gaaien.

Vandaag zag ik een Vlaamse Gaai zich tegoed doen aan pinda’s. Sommige mensen vinden Gaaien gemene rovers, die kleine vogeltjes opeet. Maar ja, een Gaai kan moeilijk een stukje kip in de winkel gaan halen. Dus van mij mag de vogel alles eten wat er te vinden valt in mijn tuin.

Donkere Sinterklaastijd

Sinterklaas is weer in het land en meteen is het Sinterklaasweer: grijs, grauw en waterkoud. Al vroeg in de middag begint het te schemeren. Het is als vanouds echt donkere Sinterklaastijd.

Dit sombere Sinterklaasweer herinnert me aan de Sinterklaastijd in mijn jeugd. De Sint landde met een helikopter op de Valkeniersweide en ging te paard over de Groene Hilledijk en Beijerlandselaan. De Zwarte Pieten deelden lekkers uit. En ’s avonds mijn schoen zetten bij de (toen nog echte) kachel. Bij het licht van een waterig maantje (door de bomen) probeerde ik een glimp op te vangen van de Sint en Piet op het dak. Maar ik heb ze nog nooit kunnen betrappen.

 Hoor de wind waait door de bomen,

Hier in huis zelfs waait de wind.

Zou de goede Sint wel komen,

Nu hij ‘t weer zo lelijk vindt?

Ja, hij komt op donkre nachten

….

 

Sinterklaas is een doorzetter, met gelukkig veel meer zwarte-, dan zeurpieten in zijn gevolg. Sinterklaasfeest is een kinderfeest, dat het begin van de donkere winter opvrolijkt.

Kluitje witte kluifzwammen

Op weg terug van winkelen. De late novemberzon kleurt de bladeren aan de bomen nog steeds geel en brons. Langs de kant van het fietspad staat een witte paddenstoel als een omgekeerd schoteltje in het gras. Terwijl ik mijn fiets langs de kant zet, zie ik tussen de afgevallen bladeren een witte kluifzwam. En ietsje verderop nog één, nog één en nog meer. De ene nog vreemder van vorm dan de andere.

Ik kies de mooisten en opvallendsten en maak daar enkele foto’s van. Zelfs keus had ik om te kiezen uit kluifzwammen in de zon of de schaduw. Tjonge, wat een luxe!

Dit is een van de mooiste: 

 

Bloembollen, instant belofte voor volgend voorjaar

Het najaar is de tijd om bloembollen in de grond te stoppen, zodat in het voorjaar de tuin vol met lente-bloeiers staan.
Daarom heb ik van de week bloembollen gekocht en ze in de grond gepoot. Met varens heb ik ze afgedekt. Niet alleen als bescherming tegen de winterse kou (daar zouden ze tegen moeten kunnen), maar meer om te voorkomen dat katten dankbaar gebruik gaan maken van zo’n omgespit stukje grond als openbare kattenbak.

Nu wachten op het voorjaar.

Langs de Smeetlandsedijk

Zomaar een herfstplaatje langs de Smeetslandsedijk, ter hoogte van Smeetsland.

Parkieten vrij in een hokje

In de plaatselijke dierenwinkel zitten drie parkieten in een open hok. Ze zijn gekortwiekt, zodat ze niet weg kunnen vliegen. En ze hebben ook niet in de gaten dat ze er zo uit kunnen springen als ze dat willen.

Het zijn leuke vogeltjes en als ik ze zo zie, dan zou ik ze zo meenemen naar huis. Ja, dat zal onze kat leuk vinden! Toch maar niet doen.

Superlate voorjaarsbloeier

De Dotterbloem is een echte voorjaarsbloeier. Hij houdt van natte voeten. Bij mijn vijvertje groeit een gecultiveerde soort met gevulde bloemen. Het is bijna half november en nog steeds bloeit er een bloem. Laat voor een voorjaarsbloem of juist heel erg vroeg?

De Latijnse naam is Caltha palustris en betekent goudsbloem van het moeras.

 

Beuk in goudgeel gehuld

De ochtend begint met een spetterende kleurenshow; de lage novemberzon licht de bladeren van de beuk op met een goudgele gloed.

Als ik onder de beuk doorloop, kraken de beukennootjes onder mijn schoenen.

Ik weet niet in welke tijd van het jaar de beuk het mooist is. In de winter als hij besneeuwd is, in het voorjaar met frisgroene blaadjes, ’s zomers in vol ornaat of zoals nu met gouden bladeren. Maar in alle jaargetijden is de boom gracieus en biedt onderdak aan tal van vogels.

Donker gekleurde Kluifzwam

Bij toeval valt mijn ogen op deze raar gevormde zwam/paddenstoel. Maar ik herkende het direct: een Zwarte Kluifzwam! Tussen de verschillend gekleurde afgevallen bladeren nauwelijks zichtbaar.

De Zwarte Kluifzwam heeft een vreemd gevormde hoed; donkergekleurd zadelvormig. De steel is nog merkwaardiger; gegroefd en geribbeld.

Net als z’n zusje de Witte Kluifzwam komen ze in sommige jaren in groten getale voor en in andere jaren zo goed als niet.

Zijn Duitse naam is Herbstmorchel, verwijzend naar het feit dat ze oppervlakkig gezien lijken op Morieljes. Sommige Morieljes zijn geliefd als lekkernij, dit in tegenstelling tot de Kluifzwammen, die giftig zijn.

 

Kalfje Benthe heeft een speelkameraadje

Het eerste Schotse Hooglanderkalfje, geboren op 8 oktober jl., heeft de naam Benthe gekregen. Dat heeft de beheerder van het eiland Van Brienenoord, het Zuid Hollands landschap, op hun website gemeld.

Deze week een nieuw kalfje: iets donker gekleurd en duidelijk kind van de donkere koe.

Bijensterfte in Californië: onze muesli duurder

‘Muesli duurder na bijensterfte’ kopt een AD-artikel vanochtend.
Raar, maar waar: onze mueslirepen en ontbijtgranen worden duurder, omdat de amandelprijs naar recordhoogte is gestegen door massale bijensterfte in Californië.


Bijen op een bloem van een Artisjok - Enktuin september 2013

Hieruit blijkt dat bijen van levensbelang zijn voor de bestuiving van bloesem en ons fruit.

Gunstige weersomstandigheden voor paddenstoelen

Door het natte en (relatief) warme weer gedijen de paddenstoelen zeer goed. In de buurt groeien onder andere krulzwammen:

 En als bladeren vermomde paddenstoelen vallen amper op aan de voet van een grote populier:

Herfstachtig begin van november

‘Rainy days on mondays, always makes me down’, is de titel van een liedje.

En zo voel ik me ook: regen op de maandagochtend maakt me een beetje depressief. Het is de eerste maandag van de maand november en de herfst slaat genadeloos toe. Het regent pijpenstelen en mijn grasveldje is veranderd in een waterpoel.

Gistermiddag kleurde de zon tenminste nog een regenboog tegen de naderende wolkenbuien.

Herfstweer maakt me altijd wat treuriger. De vooruitzichten op donkere dagen, koud weer en deprimerende regen, maakt me chagrijnig. Maar als ik zie hoe een heggenmusje tussen de struiken naar voedsel scharrelt en hoe een merel enkele lijsterbessen verorbert, dan valt het toch wel een beetje mee. En volgens Edje de Weerman komt er vanmiddag nog een straaltje zon. Wellicht valt er dan nog iets leuks te ontdekken in de buurt.

Spectaculaire spreeuwenzwerm

Op de BBC bij het programma Autumnwatch lieten ze afgelopen week van die spectaculaire vliegbewegingen zien van een wolk spreeuwen.

Ik kan me nog goed herinneren hoe zo’n zwerm boven de stad zwierde. Net als ik denk: waar zijn onze spreeuwen toch gebleven, zie ik om een uur of vijf in de middag een spreeuwenwolk boven de huizen voorbij komen. Weliswaar niet zo massaal en spectaculair, maar toch.

Herfstbladeren van de Amberboom

De ‘Indian Summer’ is een begrip in Amerika; de kleurenpracht van de herfst is dan op zijn mooist. Maar met onze eigen bomen en struiken kunnen we ook goed voor de dag komen. Een fraai voorbeeld hiervan is de Amberboom met zijn felgele, rode en purperen herfstbladeren. De bladeren doen denken aan Esdoornbladeren.

 Steeds meer zie ik deze bomen aangeplant op pleinen, langs straten en in parkjes.

De Amberboom komt van oorsprong uit Amerika en sinds 1688 aangeplant in Europa.

Er zijn diverse gecultiveerde soorten, speciaal gekweekt en gewild om de herfstkleuren.

Onze ‘Indian Summer’ wordt vaak denigrerend Ouwe-wijven zomer genoemd, maar met zulke kleuren is het geen schande om als ‘oud-wijf’ te worden uitgemaakt.