Posts tonen met het label Tureluur. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Tureluur. Alle posts tonen

zaterdag 24 april 2021

Trots op vogelfoto’s

Vogels fotograferen is niet een van mijn specialiteiten. Daarvoor zou ik een betere lens en veel meer geduld moeten hebben.
Ik vind eigenlijk alles leuk om te fotograferen: landschappen, dorpjes en alle flora en fauna.

De afgelopen safari-dagen is het me gelukt om met mijn 300 mm lens enkele vogels te schieten. 
Bruine kiekendief, graspieper, groene specht:

En bij het water een lepelaar, tureluur en wintertaling:

Het maakt me als amateur (vogel)fotograaf best wel trots.

donderdag 14 januari 2021

IJsvogeltje bij Oosterschelde

Met een hoog schrillend geluid vliegt’ie weg over het wateroppervlakte: het ijsvogeltje. Net op tijd heb ik een foto kunnen maken.


Vorige maand zag ik hem al zitten op de kade bij het voormalig haventje aan de Oosterschelde. Toen zat hij zich op te warmen in de ondergaande zon. Nu was’ie er weer. Voordat ik er een foto van kon maken, vloog hij naar een drooggevallen rotsblok. Daar kon ik hem wel ‘schieten’. Wel in de verte, maar toch. Ik ben er blij mee.

De Oosterschelde begint droog te vallen en op de wad-achtige delen krioelt het van de vogels. Te ver weg om zelfs met een telescoop te zien welke vogelsoorten het zijn. Scholeksters zitten wat dichterbij en zijn zo goed te identificeren. Ook de wulpen met hun lange, kromme snavel zijn makkelijk te ontdekken.

Iets dichterbij scharrelen tureluurs hun kostje bijeen:

Steenlopertjes foerageren langs de waterkant en tussen de schelpen:

Deze frisse, zonnige dag wordt afgesloten met een deel van een regenboog:

donderdag 22 augustus 2019

Tureluur met ‘hollandse’ poten

‘Het is goed te zien dat de tureluur oranje poten heeft’,  aldus een mede-vogelaar.
Inderdaad vallen de tureluurs op door hun oranje gekleurde poten als we achter een vogelscherm naar suffende watervogels kijken. Sommige happen wat in het water. Een tureluur hipt op één poot wat heen en weer.
 
Het gebied waar ik ben, heet Stinkgat. Waar deze naam vandaan komt, weet ik niet. Het stinkt er in ieder geval nu niet. Het gebied heet de Van Haaftenpolder en ligt op het noordelijke deel van Tholen.
Naast de tureluurs zijn er kievieten, scholeksters, wulpen, kluten, een kwikstaart, oeverlopers en witgatjes te ontdekken.
 
Op de weg ernaartoe nam ik een kijkje bij de parkeerplaats langs de Philipsdam. Dit was een tijd lang gesloten voor werkzaamheden aan de windmolens van de Krammersluizen. Nu is er een strandje en een mooi uitzicht op Slaak, een doodlopend deel van de Krabbenkreek dat in verbinding staat met de Oosterschelde.
Er staan zo’n 60 lepelaars met 1 zilverreiger in het midden. Een kolibrievlinder zoekt tussen de rotsblokken naar bloemen, die nogal schaars zijn. Het is een plek waar je lekker kan uitwaaien en vogels kijken.

zondag 28 februari 2016

Flamingo's spotten in Holland!

 
Als je aan flamingo’s denk, denk je aan zonnige oorden; de Camargue onder andere. Maar in ons koude kikkerlandje? Jawel hoor, een vijftigtal flamingo’s strijken ’s winters regelmatig neer in het Grevelingenmeer. Vanaf de dijk goed te zien en veel vogelspotters komen erop af.
 
Maar niet alleen flamingo’s zijn het spotten waard, ook tal van andere watervogels zijn er te zien. Bergeenden, wulpen, tureluurs, bontbekplevieren, zwanen, scholeksters, meeuwen, ganzen.
 

Opvallend de rotganzen, met hun ‘gebabbel’ een heerlijk geluid. 
 
En in het struikgewas enkele kneutjes: