Nederlandse ‘Indian Summer’

'Indian Summer' is wereldwijd bekend als het herfstkleuren-spektakel in Canada. Bladeren kleuren van groen, geel, rood, oranje, bruin en goudkleurig. Het laat zien hoe mooi de herfst kan zijn. Maar ook in Nederland kunnen de bomen ook fraaie kleuren krijgen in de herfst. Vooral als de zon schijnt:

Iedere boom heeft zijn eigen herfstmanieren: berken kleuren geel, beuken worden bronskleurig en sommige eikensoorten krijgen felrode bladeren. In een gemengd bos komen diverse herfstkleuren voor:

 

‘Hongerige’ ganzen

‘Gak, gak’ hoor ik achter me.
Ik probeer de sfeer van de herfst in het Zuiderpark te vangen en negeer het gekrakeel.

Als ik omkijk, zie ik dat een groep nijlganzen mij dicht genaderd zijn, in de hoop dat ik eten voor ze heb. Zo dicht bij ganzen ben ik nog nooit geweest. Zelfs zo dichtbij dat mijn camera niet eens kan scherpstellen voor een close-up. Dan maar de hele vogel: 

Helaas moet ik ze teleurstellen. Volgende keer wat oud brood meenemen.

Onder de rook van Rijnmond; Blanke Waal

Op de weg naar de Holle Mare, waar Kiekendieven broeden en foerageren, ligt het gebiedje de Blanke Waal. Het ligt ten zuiden van Zwartewaal.

De Blanke Waal is een groot wiel, ooit ontstaan door een dijkdoorbraak. Nu is het een rust- en voedselgebied voor onder andere eendensoorten, reigers en meerkoeten.

Fazanten zitten in het veld. Een vrouwtje fazant met kleintjes schiet weg in de begroeiing. 

Het valt onder het beheergebied van het Zuid-Hollands Landschap en er is pas gemaaid.

Koeien grazen verderop in de weilanden met op de achtergrond de bedrijvigheid van het Rijnmond-gebied. Twee compleet verschillende werelden en toch verbonden met elkaar.

Gevonden voorwerpen: Anker

Soms kom ik historische voorwerpen tegen waar ik het niet zou verwachten. Zo ook dit anker dat bij de Tweede Maasvlakte langs de parkeerplaats van Futureland ligt uitgestald.

Het anker is opgevist door een zandzuiger tijdens de aanleg van de Maasvlakte. Ooit was hier de wachtlocatie van de schepen die naar Rotterdam wilden varen. Tijdens het wachten gingen veel voor anker liggen.

Quackjeswater

Het zal zo’n dertig jaar geleden zijn geweest dat ik voor het eerst lepelaars heb gezien. Het was in het natuurgebied, het Quackjeswater, onder de rook van Rijnmond.

Het waren er slechts een paar lepelaars; het ging destijds niet zo goed met deze bijzondere vogelsoort. Maar tegenwoordig zien we steeds vaker en is de kolonie van broedende lepelaars in het Quackjeswater flink uitgebreid.

Ook een flink aantal aalscholvers broedt hier.

Het Quackjeswater is een oase van natuur met in het voorjaar daslook als een wit tapijt onder de struiken:

En orchideeën in de duinpannen en gele lis langs de waterkant:

Vogels spotten Goeree Overflakkee

De ochtenden zijn nog fris zoals dit voorjaar gebruikelijk is. Het fluitenkruid bloeit als nooit tevoren en karekieten roepen luidkeels hun naam in de rietkragen.

 Met een fanatieke vogelfotograaf bij me, voel ik me altijd een beetje ondergeschikt. Maar ik gun hem de mooie vogelfoto’s en vaak ben ik degene die hem wijs op de bijzondere vogels. Wat dat betreft zijn zijn foto’s ook een beetje mijn verdienste.

Gisteren zagen we allebei een Grutto van dichtbij en nu kreeg ik ook de kans om deze prachtige vogel te fotograferen.

Ik nam me voor ook de alledaagse vogels te ‘vangen’. Deze vogels laten we meestal voor wat ze zijn, maar ze zijn net zo prachtig als die bijzondere vogels.

Trots op vogelfoto’s

Vogels fotograferen is niet een van mijn specialiteiten. Daarvoor zou ik een betere lens en veel meer geduld moeten hebben.
Ik vind eigenlijk alles leuk om te fotograferen: landschappen, dorpjes en alle flora en fauna.

De afgelopen safari-dagen is het me gelukt om met mijn 300 mm lens enkele vogels te schieten. 
Bruine kiekendief, graspieper, groene specht:

En bij het water een lepelaar, tureluur en wintertaling:

Het maakt me als amateur (vogel)fotograaf best wel trots.