Aan het einde van de zomer is het een gezoem van jewelste als wespen de bloempjes van de klimop bezoeken. In de winter zijn de bloemen verandert in bessen. Eerst zijn de kleine besjes nog groen, later kleuren ze blauwzwart en dan zijn ze geschikt om op te eten door vogels, o.a. lijsters, spreeuwen en duiven. Vogels eten ze pas als de andere, smakelijkere bessen op zijn. Zo kunnen de zaden verspreid worden.
Hoewel de klimop bessen produceert, is ze niet
afhankelijk van vogels voor voortplanting. De plant kan zich namelijk ook
vegetatief voortplanten door middel van hechtwortels. Met deze wortels kan de
soms meterslange stengel zich vasthechten aan bomen, muren en rotsen. Sterke
bomen worden hierdoor niet geschaad, sommige soorten lijken er zelfs beter door
te groeien.
De dichte begroeiing die klimop vormt, biedt een ideale
schuilplaats voor diverse vogels, kleine zoogdieren en insecten. Pas na een
groeiperiode van minstens 8 tot 10 jaar en op een beschutte, warme plek komt de
klimop tot bloei. Opvallend is dat de bladeren van de klimop bij de bloemen een
andere vorm krijgen. Dit komt door een proces van enzymen en hormonen.
De Latijnse naam "Hedera helix" betekent
letterlijk 'spiraalvormige klimop', een zeer accurate beschrijving vanwege de
manier waarop de stengels zich omheen objecten winden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten