Verrassend natuurgebiedje De Staart

Vader stier staat op de uitkijk en houdt ons nauwlettend in de gaten. De kleine kudde Hooglanders grazen langs de kant. Een kalfje drinkt wat bij zijn moeder, maar mama neemt stapjes naar voren zodat het kleintje steeds opnieuw moet zoeken naar zijn melkbron. We lopen over een dijkje langs de kudde. 

 

Het is een zonnige voorjaarsdag in mei en we wandelen een rondje De Staart nabij Oud-Beyerland. We zijn begonnen bij het bezoekerscentrum ‘Klein Profijt’, ooit het onderkomen voor de zalmvisserij. Hierover gaf de beheerder enthousiast uitleg.

 

Het eerste deel van de wandeling lopen we over een verwilderd weiland met struiken als kunstmatige heuveltjes. Ze kleuren wit van de bloesem; meidoorn, vlier, lijsterbes. Het kwinkeleert van de zangvogeltjes die er hun dekking en hoogstwaarschijnlijk hun nesten.

Langs de kanten bloeit het fluitenkruid en er hangt een gele zweem van boterbloemen over het veld.

Met veel gekrakeel stuift een fazant de lucht in als we hem te dicht naderen. Andere fazanten zitten wat in de verte te kibbelen met elkaar.

 

Onder de bomen nabij het Spui staan de Konikspaarden bijeen. Langs het water is het even frisjes. Halverwege een uitkijkpunt vanwaar we de Hooglanders kunnen bekijken.

Verderop een mooi uitzicht op de Rhoonse en Carnisse grienden aan de overkant van de Oude Maas. Een drukke rivier, benadrukt door het zware geronk van schepen.

Terug bij het bezoekerscentrum proberen we nog een glimp te vangen van een ijsvogel, maar die laat zich niet zien.

Niet gedacht dat er zo’n fraai stukje natuurgebied nabij Oud-Beyerland te vinden is. Een gebied om wat vaker te komen.

Hemelvaart nabij drie landenpunt: België, Luxemburg, Duitsland

‘Tjak, tjak, tjak…’ klinken de overvliegende kramvogels met het geluid van een ouderwetse typmachine. Ze broeden overal op de campings waar we komen. De vogels stouwen hun bek vol met wormen en emelten, voordat ze naar hun nest vliegen om hun kleintjes vol te proppen met deze heerlijke, voedzaam rijke hapjes.

 

Bij Troisvierges is er ‘Konst am Gaart’ feest met muziek, kraampjes en cultuur in het plaatselijke park.

Leuk als inspiratiebron.

 

Op jacht naar Zeearenden met “Joop je mond staat oop”

Na het spotten van Flamingo’s, werden we geattendeerd door boswachters dat er een stuk of zes Zeearenden te zien waren bij het haventje van Oude Tonge. Die middag konden we het haventje niet vinden, maar we kwamen wel terecht bij het strandje langs de Noorder Krammer.

 

Alhier zagen we Dodaars en Geoorde futen, ook geen alledaagse vogels.

 

De volgende poging kwamen we wel terecht bij het haventje van Oude Tonge. Veel, heel veel Meerkoeten en Ganzen; zelfs de eerste Tjitjaf van het jaar gehoord en gezien, maar geen Arenden.

 

Tijdens een mooie voorjaardag lunchen we bij het strandje van Ooltgensplaat. En hier worden we aangesproken door ene Joop en zijn vrouw, ze geven ons de tip om een kijkje te nemen in de vogelkijkhut ‘De Kluut’ aan de andere kant van de Hellegatsplaten.

En daar waren later Joop en zijn vrouw ook. In de verte drie roofvogels.

‘Ja, dat zijn ze’, vertelde Joop.

‘De een is volwassen, dat kun je zien aan de witte staart. De andere twee zijn wat jonger. Eén heeft een gat in z’n linkervleugel, waarschijnlijk zit een veer niet goed.’ Zo babbelde hij voort.

Het hoogtepunt kwam voot ons toen een Zeearend aan het strandje van het eilandje ging zitten eten van een dode vis, dat daar lag. Weliswaar nog ver weg, maar toch goed genoeg om foto’s te maken.

 

Joop bleek een gezellige causeur te zijn en toen hij zich aan ons voorstelde zei hij: ‘Mijn vrienden zeggen altijd: Joop je mond staat oop’.

Ach, waren er maar meer van dat soort mensen. Zonder Joop hadden we de Zeearenden voor Buizerds aangezien.

Ontwikkeling van een Esdoorn

Bijzondere vogels voor de lens

‘Waar komt u vandaan?', vroeg een mevrouw die langs wandelde.

‘Rotterdam.’

‘Tegenwoordig komen veel mensen buiten Breda naar hier, zelfs uit België. Zouden ze zelf geen mooie gebieden in de buurt hebben? Het wordt de laatste tijd zo druk.’

‘Ach mevrouw. Het Mastbos is zo’n mooi gebied, daar willen de mensen van genieten.’

Het is inderdaad een prachtig gebied, waar we regelmatig met plezier wandelen, gewapend met camera’s en kijkers.

 

Temidden van een roodborstje en een koolmeesje scharrelt een boomklevertje rond op de grond:

 

In de plas dobberen meerkoeten, kuifeenden en eenden. Maar ook een wat zeldzamere wintertaling: 

Zijn vrouwtje: 

 

Waarom zouden wij en anderen hier niet van mogen genieten.

Vogelparadijs Grevelingen

Zwaar hangen de donkere wolken boven de Grevelingen. Boven Schouwen-Duiveland, aan de overkant, is duidelijk een bui te zien. Aan onze kant, Goeree-Overflakkee, blijft het gelukkig droog.

Bij het zandstrandje tiereliert het van de waadvogels. De bergeenden vallen op door hun zwart-witte uiterlijk en hun grootte. Strandlopertjes trippelen als pingpongballetjes door het water. Kievieten buitelen in de lucht; hun geluid is al van verre te horen.

Brandganzen doen zich tegoed aan het verse gras van het weiland. Als we langlopen ‘mopperen’ ze met een keffend geluid.

 

Verderop zitten de flamingo’s bij elkaar.

De eerste flamingo’s zijn waargenomen in 1975 in de Grevelingen. Sindsdien zijn ze het hele jaar door aanwezig, waaronder de Chileense flamingo.

Na goed bestuderen, ontdek ik drie verschillende soorten: een wat grotere lichtroze vogels, rozige en wit met zwarte strepen bij vleugeltippen.

Het is lastig uit te vinden welke soorten het precies zijn. Om ze uit elkaar te houden (volgens internet) is het belangrijk goed op te letten op de kleur van knieën en voetjes, maar ze staan met hun poten in het water! Tja, daar sta je dan als amateur-vogelaar.

Ach, om van vogels te genieten is het niet van belang te weten welke soort het is. 

Vogeltjes in de tuin

Voor het spotten van vogels hoef ik niet ver te gaan. In mijn tuintje scharrelen tal van vogeltjes rond.

Zoals deze Heggenmus.

 

En het Roodborstje.