Een
zeehondje kijkt nieuwsgierig naar onze verrichtingen. ‘Wat zijn die gekke
mensen aan het doen?‘, zou hij dat denken?
Het is 2
januari en we zijn (letterlijk) aan het uitwaaien bij de Maasvlakte. Eerst
gekeken bij het Slufterstrand waar heel ver in de verte zeehonden op een
zandplaat liggen. Scholeksters, meeuwen scharrelen langs de vloedlijn en kleine
watervogels struinen als kleine pingpongballetjes heen en weer op het
drooggevallen strand.
De duinen
lijken kaal, maar tussen het mos staan paddenstoeltjes en stuifzwammetjes. Het mos
en ook het korstmos op stenen lijken fluorescerend geelgroen.
De lange
halmen van de helm schrijven kringen in het zand.
De zeehond
zien we in de waterplas bij de monding van de Maas. Als hij gezien heeft dat we
geen gevaar vormen voor hem, duikt hij onder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten