Sinterklaasweer

Als het de hele dag bewolkt is, geen regen maar tegen het druilerige aan en waterkoud, dan is het Sinterklaasweer. Al om vier uur moet het licht aan binnenshuis en de kachel op standje ‘lekker warm’.

 

Spanning van Sinterklaas is voelbaar en zelfs de volwassen zijn zichtbaar in de media opgewonden over de Sint en zijn Zwarte Pieten.

Waarom de Goedheiligman in de winter naar Nederland komt, heeft me als kind verbaasd. Kom in de zomer, als er in Spanje een hittegolf is. Maar ja, zijn verjaardag is 6 december, dus traditiegetrouw wordt dit de avond daarvoor gevierd.

Maar ach, de magie van Sinterklaas gaat verloren in de strijd over Zwarte Piet (een volwassen strijd gevoerd over de hoofden van kinderen; ze zouden zich moeten schamen!) 

Boswachterij Dorst

Onze wandeling begint bij het parkeerterreintje langs de Ketenbaan. In de bosjes achter het speelveld staan prachtige paddenstoelen. Alleen de rondhangende (oudere) mannen geven me een ongemakkelijk gevoel.

 

Boswachterij Dorst net voorbij Oosterwijk is een gevarieerd bosgebied. Op sommige delen staan bomen netjes in het gelid, maar gaandeweg wordt het wat wilder.

Aan het einde van het pad komen we uit bij een zandverstuiving met enkele vennetjes. Deze vennen zijn ontstaan door de activiteiten van de voormalige steenfabriek "De Vijf Eiken", die zich in Rijen bevond.

De zandverstuiving is een restant van de heide. Het gebied is in de 19e eeuw op heidegebied aangeplant met dennen en eikenhakhoutwallen. De aanplanting moest het oprukkende zand tegen houden.

Nu in de herfst zijn de bladeren op zijn mooist en staan diverse paddenstoelen te schitteren.

Herfst Esscheplaat

‘Er zijn vandaag geen bijzondere vogels te zien’,  zegt een man die ons ziet sjouwen met statief en telescoop.

Ach, wat zou het. Het weer is mooi: zonnetje en geen wind. Herfst kleurt de bomen en struiken met felgele en rode kleuren. Ongetwijfeld zullen er enkele paddenstoelen te bewonderen zijn.

En toch…

Vanaf het uitzichtpunt van de Motte zien we tussen de wilde en krakeenden enkele watervogels, die we niet zo snel kunnen thuisbrengen. Sierlijke vogels met een slanke witte nek; inzoemend kunnen we ze identificeren: pijlstaarten. Toch wel zeer bijzonder!

 

Op de terugweg worden we gadegeslagen door de Hooglanders. Nee, die meneer had ongelijk; er is genoeg te ontdekken, zelfs bijzondere vogels. 

Zieke zeehonden bij ‘A Seal’ Stellendam

Op bezoek bij zieke zeehondjes die worden opgevangen en verzorgd in het zeehondencentrum ‘A Seal’. Het zijn meestal jonge zeehondenpups die hun moeder zijn kwijtgeraakt of zeehonden die gewond of ziek zijn.

Wanneer de zeehonden weer helemaal gezond zijn en in staat om in het wild te kunnen overleven, worden ze weer vrijgelaten. In het buitenbad kunnen ze oefenen:

 

Vanaf het centrum goed uitzicht over het Haringvliet, waar duizenden meerkoeten op het water dobberden en enkele futen en zelfs zaagbekken.

 

Ten noordwesten van de dam ligt het natuurgebied Quackjeswater. Nu geen lepelaars meer, maar wel aalscholvers. Volop paddenstoelen en nog late libellen.

Vogels spotten langs de kust

‘Even kijken of er wat te eten valt te halen’, zie je de twee ooievaars denken als we arriveren op de camping. Nee, we hebben geen lekkere hapjes voor ze en op hoge poten stappen ze weg.

Het zijn zo de natuurpareltjes die we tegen komen tijdens een lang weekend kamperen.

Zo ook de vogels langs de kustlijn: steenlopers en andere plevieren.

 

Als het eb is, zie ik dat de palen geheel begroeid zijn met zeepokken. Een surrealistisch gezicht.

 

En dan die rare, roodachtige zon op dinsdag 17 oktober. Het maakt dat de herfstkleuren nog feller lijken. Deze eikenbladeren zijn van nature al rood, maar door die zon nog intenser.

Grevelingenmeer en Slikken van Flakkee

Het Grevelingenmeer is de grootste zoutwatermeer van Europa, weliswaar kunstmatig ontstaan door de Deltawerken. Het meer is ideaal voor flamingo’s, die hier in grote getalen overwinteren nabij Battenoord. In de zomer zoeken ze hun heil elders. Toch ontdekten we nog twee achtergebleven flamingo’s in het water bij Koudenhoek.

Slikken van Flakkee

‘Mooi is het geworden’, verzuchten enkele bezoekers het gebied Slikken van Flakkee. Eilandbewoners weten nog hoe het was met kale landbouwgrond. Ouderen kunnen de watersnoodramp van 1953 levendig herinneren. De grote, hoge dijk achter ons moet het eiland voor zo’n ramp in de toekomst behoeden.

Er staat een frisse wind, ideaal om te zeilen en dat doen velen te zien aan de zeilboten op het water. Vogels staan wat te suffen op een zandbank vlakbij het water. De meeste zullen wel aan het ruien zijn.

 

Knoppergal op eikel

Op de grond vind ik eikels. Niet zo bijzonder, maar deze eikel heeft een rare vergroeisel. Het is een Knoppergal, dat wordt veroorzaakt door een galwespje (Andricus quercuscalicis). Het legt met een lange legboor eitjes in de eikel, waardoor zo’n gal ontstaat. De larve kan hierin dan groeien. Na verpopping kruipt er een wespje uit.

Het bijzondere van deze gelwespen is dat zij per jaar in twee generaties voorkomen. De eerste generatie heeft mannetjes en vrouwtjes en de tweede generatie alleen vrouwtjes, die zelfs een ander uiterlijk hebben.

Ook merkwaardig is dat andere wespjes kunnen parasiteren in de gallen of zelfs de larven. En op hun beurt kunnen zij weer parasieten hebben.

 

Nog een fraaie verschijning in de tuin: de Bruinrode Heidelibel.