En we noemen haar…

Zou er op zo’n saaie decembermiddag nog wat te beleven vallen in de natuur? Als de zon tussen de grijsgrauwe dagen zich even laat zien, doen we een rondje Brienenoordeiland.

Paddenstoelentijd is weliswaar voorbij, maar toch nog enkele soorten kunnen ontdekken. Kleine, sierlijke klokvormige hoedjes van de mycena en donker gekleurde stuifzwammen; beide op omgevallen boomstammen. 

 

Niet alles is al kaal. Er blijkt nog voldoende eten te zijn voor de Schotse Hooglanders die hier het onkruid klein moeten houden. Eén Hooglander heeft een kalfje, dat vrolijk met haar mee huppelt. Het kalfje blijkt enkele dagen geleden geboren te zijn.

 

Er wordt een prijsvraag uitgeschreven door beheerder Zuid-Hollands landschap, om een naam te verzinnen, beginnend met een B. Ik stel voor: Bieke, dat vind ik een mooie naam, maar of dit wordt gekozen? 

5 december, pakjesavond

 t Heerlijk avondje is gekomen,

Het avondje van Sinterklaas.

Vol verwachting klopt ons hart…

 

Een oud Sinterklaasliedje. Als kind vroeg ik me af hoe de Sint met de Pieten over de daken moest lopen en dat op een paard!

Maar ik herinner me ook die grote maan die door de bomen scheen.

 

Afgelopen weekend was de maan op zijn grootst: volle maan, tevens een Supermaan. De maan staat dan het dichtst bij de aarde, daardoor lijkt de maan groter. Helaas was het bewolkt en pas gisteravond scheen de maan tussen de wolken én de bomen door.

Hopelijk is het vanavond ook onbewolkt, zodat Sinterklaas, de Pieten en het paard goed kunnen zien waar zij moeten lopen over de daken en in welke schoorsteen de pakjes moeten komen ...

Winters weer

Weerman Ed voorspelde mooi weer; het zou een zonnige winterdag worden. Ideaal om de nieuwe 400 mm lens van partner uit te proberen met het schieten van vogels. Helaas bleek het meer Sinterklaasweer te zijn; guur en bewolkt.

Vogels dobberen er genoeg op het water; wilde eenden, meerkoeten, kuifeenden en smienten. Nee, met mijn 300 mm lens veel te ver weg, het blijven hompjes in het water.

De hooglanders die hier loslopen, zijn makkelijker te fotograferen; beeldvullend.

 

Ook een nijlgans en een muskuseend zijn minder schuw.

 

Toch geeft dit winterse weer mooie sfeervolle plaatjes: 

Sinterklaasweer

Als het de hele dag bewolkt is, geen regen maar tegen het druilerige aan en waterkoud, dan is het Sinterklaasweer. Al om vier uur moet het licht aan binnenshuis en de kachel op standje ‘lekker warm’.

 

Spanning van Sinterklaas is voelbaar en zelfs de volwassen zijn zichtbaar in de media opgewonden over de Sint en zijn Zwarte Pieten.

Waarom de Goedheiligman in de winter naar Nederland komt, heeft me als kind verbaasd. Kom in de zomer, als er in Spanje een hittegolf is. Maar ja, zijn verjaardag is 6 december, dus traditiegetrouw wordt dit de avond daarvoor gevierd.

Maar ach, de magie van Sinterklaas gaat verloren in de strijd over Zwarte Piet (een volwassen strijd gevoerd over de hoofden van kinderen; ze zouden zich moeten schamen!) 

Boswachterij Dorst

Onze wandeling begint bij het parkeerterreintje langs de Ketenbaan. In de bosjes achter het speelveld staan prachtige paddenstoelen. Alleen de rondhangende (oudere) mannen geven me een ongemakkelijk gevoel.

 

Boswachterij Dorst net voorbij Oosterwijk is een gevarieerd bosgebied. Op sommige delen staan bomen netjes in het gelid, maar gaandeweg wordt het wat wilder.

Aan het einde van het pad komen we uit bij een zandverstuiving met enkele vennetjes. Deze vennen zijn ontstaan door de activiteiten van de voormalige steenfabriek "De Vijf Eiken", die zich in Rijen bevond.

De zandverstuiving is een restant van de heide. Het gebied is in de 19e eeuw op heidegebied aangeplant met dennen en eikenhakhoutwallen. De aanplanting moest het oprukkende zand tegen houden.

Nu in de herfst zijn de bladeren op zijn mooist en staan diverse paddenstoelen te schitteren.

Herfst Esscheplaat

‘Er zijn vandaag geen bijzondere vogels te zien’,  zegt een man die ons ziet sjouwen met statief en telescoop.

Ach, wat zou het. Het weer is mooi: zonnetje en geen wind. Herfst kleurt de bomen en struiken met felgele en rode kleuren. Ongetwijfeld zullen er enkele paddenstoelen te bewonderen zijn.

En toch…

Vanaf het uitzichtpunt van de Motte zien we tussen de wilde en krakeenden enkele watervogels, die we niet zo snel kunnen thuisbrengen. Sierlijke vogels met een slanke witte nek; inzoemend kunnen we ze identificeren: pijlstaarten. Toch wel zeer bijzonder!

 

Op de terugweg worden we gadegeslagen door de Hooglanders. Nee, die meneer had ongelijk; er is genoeg te ontdekken, zelfs bijzondere vogels. 

Zieke zeehonden bij ‘A Seal’ Stellendam

Op bezoek bij zieke zeehondjes die worden opgevangen en verzorgd in het zeehondencentrum ‘A Seal’. Het zijn meestal jonge zeehondenpups die hun moeder zijn kwijtgeraakt of zeehonden die gewond of ziek zijn.

Wanneer de zeehonden weer helemaal gezond zijn en in staat om in het wild te kunnen overleven, worden ze weer vrijgelaten. In het buitenbad kunnen ze oefenen:

 

Vanaf het centrum goed uitzicht over het Haringvliet, waar duizenden meerkoeten op het water dobberden en enkele futen en zelfs zaagbekken.

 

Ten noordwesten van de dam ligt het natuurgebied Quackjeswater. Nu geen lepelaars meer, maar wel aalscholvers. Volop paddenstoelen en nog late libellen.