Grevelingenmeer en Slikken van Flakkee

Het Grevelingenmeer is de grootste zoutwatermeer van Europa, weliswaar kunstmatig ontstaan door de Deltawerken. Het meer is ideaal voor flamingo’s, die hier in grote getalen overwinteren nabij Battenoord. In de zomer zoeken ze hun heil elders. Toch ontdekten we nog twee achtergebleven flamingo’s in het water bij Koudenhoek.

Slikken van Flakkee

‘Mooi is het geworden’, verzuchten enkele bezoekers het gebied Slikken van Flakkee. Eilandbewoners weten nog hoe het was met kale landbouwgrond. Ouderen kunnen de watersnoodramp van 1953 levendig herinneren. De grote, hoge dijk achter ons moet het eiland voor zo’n ramp in de toekomst behoeden.

Er staat een frisse wind, ideaal om te zeilen en dat doen velen te zien aan de zeilboten op het water. Vogels staan wat te suffen op een zandbank vlakbij het water. De meeste zullen wel aan het ruien zijn.

 

Knoppergal op eikel

Op de grond vind ik eikels. Niet zo bijzonder, maar deze eikel heeft een rare vergroeisel. Het is een Knoppergal, dat wordt veroorzaakt door een galwespje (Andricus quercuscalicis). Het legt met een lange legboor eitjes in de eikel, waardoor zo’n gal ontstaat. De larve kan hierin dan groeien. Na verpopping kruipt er een wespje uit.

Het bijzondere van deze gelwespen is dat zij per jaar in twee generaties voorkomen. De eerste generatie heeft mannetjes en vrouwtjes en de tweede generatie alleen vrouwtjes, die zelfs een ander uiterlijk hebben.

Ook merkwaardig is dat andere wespjes kunnen parasiteren in de gallen of zelfs de larven. En op hun beurt kunnen zij weer parasieten hebben.

 

Nog een fraaie verschijning in de tuin: de Bruinrode Heidelibel.

Slikken van Flakkee, inspiratie voor kunst

De Slikken van Flakkee ligt vlakbij Melissant op Goeree-Overflakkee en is een uurtje rijden van huis. Vanaf de parkeerplaats is er een wijds uitzicht over de slikken.

Het inspireert tot het maken van enkele schetsen. Als ik hiermee bezig ben, hoor ik in de verte het ‘rôt-rôt’ geluid van tal van ganzen. Muggen dansen in de winterzon.

 

Halverwege het gebied is er een uitzichtpunt over een meertje, waar tal van watervogels soezelen in het water of op de kleine eilandjes. Naast de gebruikelijke meerkoeten, aalscholvers en scholeksters zijn er wintertalingen, smienten, kievieten, kuifeenden te spotten.

 

De Slikken van Flakkee bestond voor de afsluiting van de Grevelingen uit een smalle strook land met slikken- en schorren, onder invloed van eb en vloed. Na de afsluiting zijn de slikken permanent boven water komen liggen. En is nu een prachtig natuurgebied.

 

Terwijl de zon in een rode gloed achter de horizon wegzakt, gaan we op weg naar huis; de schetsen uitwerken.

Van Koudenhoek naar Scheefhoek

Tussen de herfststormen in, is het een dagje zonnig weer. Wel een flinke wind, maar dat mag de pret niet drukken. Op Goeree-Overflakkee zijn diverse natuurgebieden om vogels te spotten.

We beginnen met Koudenhoek, ten zuiden van Goedereede. We merken al snel waarom deze naam voor dit gebied is gekozen; de wind waait uit het zuidwesten en bovenop de dijk is het waterkoud.

Het uitzicht over de Grevelingen maakt alles goed. In het water zijn drie zwanen met het blote oog te zien. Met de verrekijker waren de bergeenden, scholeksters en kievieten te identificeren, maar al dat andere grut aan watervogels? Het zouden goudplevieren kunnen zijn, die hier regelmatig voorkomen. Maar ook tureluurs en andere pleviertjes? Het is bijzonder lastig  om ze goed te bekijken. In de polder zaten Brandganzen te smullen van het gras.

 

We rijden naar het noorden. Bij de binnenhaven van Stellendam ontdekken we een ander natuurgebiedje; een restant van een oud duingebied. Scheelhoek. Het is een belangrijk vogelreservaat. Zouden we daar vogels kunnen spotten?

Het blijkt een heerlijk gebied te zijn om te wandelen en te genieten van de knalgele herfstkleuren. Slechts één paddenstoel ontdekt; een inktzwam.

Verderop, voorbij de autoweg, staat een vogelkijkhut, ´t Kiekgat genaamd, met uitzicht op een plas, ooit een zandwinput.

Maar helaas geen enkele vogel te zien! Ja, ergens in de verte in de lucht meeuwen.

Op de sloot langs het wandelpad een reiger en drie futen. Een winterkoninkje vloog langs en mezen kwetterden in de struiken.

Toch was onze vogelsafari niet helemaal mislukt, want op het laatst bij de parkeerplaats zat op het hek van de afrastering een Buizerd.

Supermaan?

Maandagavond en -nacht zou de maan een stuk dichter bij de aarde staan dan gewoonlijk. De maan lijkt dan ook groter: een supermaan wordt het genoemd. Maar ja, dan moet het weer ook meewerken. 

De herfst is nu definitief in het land met donker weer, regenachtig en vroeg het licht aan. Gelukkig is het vandaag niet koud in tegenstelling tot gisteren; toen was het mistig en net boven het vriespunt.

Een rondje door het park levert toch nog mooie plaatjes.

 

In de tuin schieten de paddenstoeltjes spreekwoordelijk de grond uit:

 

Buiten hoor ik de musjes tjilpen; wat een heerlijk geluid! Maar ook wat gekwetter van meesjes.

Doordat het ’s ochtends vroeg nog donker is, lijkt de nacht langer.  Het zou vannacht de grootste maan zijn, maar de hele nacht (en nu overdag) is het bewolkt geweest. Nee, geen supermaan voor ons.

Fazant in moeilijkheden

Een fazant zit vast tussen het hek en gaas van het volkstuinencomplex. Krijgen we hem bevrijd?

Herfst op het Eiland Van Brienenoord.

Na vele weken droog weer, heeft het eindelijk twee dagen geregend. Zouden de paddenstoelen  uit de grond zijn geschoten? Onder de hoge populieren langs de plas zijn wel resten te zien van de grote weidechampignons, maar ze zijn te lelijk om ze te schieten. Ja, we worden blasé wat betreft het fotograferen van paddenstoelen. Worden we gestraft door zoveel arrogantie?

Het eerste deel van de wandeling zijn we geen enkele paddenstoel. Maar een stukje verderop: ja één en een mooie ook. 

En zoals altijd als je er één hebt gezien, dan volgen er meer. Bij het zanderige gedeelte aan de zuidzijde staan heel veel kleintjes.

En dan, ietwat verscholen achter braamstruiken: een reuzenzwam, die de zijkant van een omgevallen boomstam geheel bedekt.

Verderop nog meer fraaie exemplaren:

En die fazant? Met wat duw- en trekwerk hebben we hem uit z’n benarde situatie kunnen redden.

Wintertijd; einde herfst

Even vlammen de herfstkleuren in de straten; goudgeel van de Ginkgo.

Ook de Es schittert nog felgele bladeren.

Paddenstoeltjes schieten de grond uit. Nog even zon voordat de herfststormen komen.

 

In november begint de avond een uur eerder door de wintertijd.

Ineens lijkt het alsof de herfst voorbij is.

Donkere regenbuien hangen voor de kust van de Tweede Maasvlakte.

Uitwaaien op het strand. We krijgen nog een staartje hagelbui over ons heen.